Yahudilerin genellikle zirvede olmasının sebebi ve birbirini desteklemeleri üzerine

Yahudilerin ya da o kültürle büyümüşlerin, çıkar ilişkisi olsa bile (tümüyle öyledir demiyorum, o ihtimal bile olsa) birbirlerine her halükarda destek verdiklerini görebiliyoruz. Çok basit bir örnek ile anlatacağım, aynı çıkarımı sizin de yapacağınıza eminim. Sıkılmadan okur musunuz bilmiyorum.

Seinfeld izliyorum epeydir. Jerry Seinfeld‘in başrolde oynadığı bir durum komedisi. Bilmeyen azdır ama az olanlar için özetleyeyim. New York’ta yaşayan bir arkadaş grubunun başından geçen günlük olaylara yoğunlaşıp, komik ayrıntıları ele alıyor en basit tabiriyle. Seinfeld’in son sezonuna geldiğimde hemen bitmesin diye ağırdan alıp, Seinfeld dizisinin yaratıcılarından Larry David‘in Curb Your Enthusiasm‘ına başladım. Kendi hayatını biraz daha dramatize edip trajikomik bir hikayeye dönüştürüp sunuyor seyirciye.

Her iki dizi de birlikte güzel gidiyordu, bir süre devam ettim, ardından Curb de yarıya geldi, beşinci sezonundayım. Hal böyleyken, madem bu da bitecek ben yedekte dizi tutayım diye düşündüm ve araştırmaya koyuldum. Curb’e benzer dizi önerisi olan var mı diye Ekşi Sözlük‘te sorduktan sonra birkaç öneri geldi. Gelen öneriler arasında yine Jerry Seinfeld’in yapımcılığını üstlendiği bir program ilgimi çekti.

Comedians In Cars Getting Coffee adlı şovun her bölümü ortalama 12 dakika sürüyor. Adından da anlaşılacağı üzere komedyen konuklarla, bir kısmı arabada geçen, kahve konseptli bir program. İkinci sezonu bitirdim dün.

Programın ilk bölüm konuğu Larry David’di. Normaldir, hoşuma gitti. Sevdiği iki komedyenin muhabbetine tanık olunca sıkılmıyor insan. Bob Einstein‘ı almıştı bir bölümde. Diğer konukları arasında Carl Reiner, Mel Brooks, Sarah Silverman, Gad Elmaleh, Don Rickles, Seth Meyers gibi isimler de var. Daha izlemediğim ilerki bölümlerinde Howard Stern ve Jason Alexander‘ın da yer aldığını görüyorum.

Bu isimlerden Bob Einstein, Curb’de bir karakteri canlandırdı birkaç bölüm. Mel Brooks da konu Broadway (meşhur müzikal tiyatrolar) iken Curb dizisinde bir sezon boyunca rol almıştı. Bu arada Curb’de Richard Lewis de oynuyor. Jason Alexander ise Seinfeld dizisinin efsaneleşmiş karakteri George Costanza’yı canlandırıyordu.

Jerry’nin, karşısındakine ayıp olmasın diye sahte gülüşleri olmasa daha güzel bir şov olabilirmiş ama sonraki bölümlerde buna ket vurdu biraz, alışık olmadığı bir format olduğundan sanırım, başta bir iticilik vardı. Hem süresi itibariyle, hem de ekrandakiler de bir şeyler yiyip içtiği için yemek yerken bakıyorum genellikle. Üç yayını da severek izliyorum şu anda ama birazdan yazacağım şey beni biraz düşünmeye sevk ediyor.

Bu yazıda şu ana kadar adı geçen herkes Yahudi. Ufak bir bölümü ise dinini gizli tutuyor ancak ebeveynleri Yahudi. Hatta bazıları ömrünün bir döneminde alenen Yahudilik propagandası yapmış, bir kısmı yapmaya devam eden insanlar. Hepsi de kariyerlerinde iyi yerlerde, eğlenmeyi ve eğlendirmeyi bilen başarılı aktörler.

Aklıma şunu getirdi; bir fıkra vardı, duymuşsunuzdur belki… Cehennem’de kazanlar dizili, her kazanın başında bir zebani varmış, tüm kazanlar insan kaynıyormuş. Zebaniler çıkmaya çalışanların kafasına vurup aşağı indiriyormuş ancak bir kazanın başında kimse yokmuş. Cehennem’e yeni düşen, henüz kazana atılmamış adam zebaninin birinin yanına yaklaşıp neden o kazanın başında bekleyen zebani olmadığını sormuş. Zebani de “o kazanda Türkler var, biri yukarı çıkmaya çalıştığında diğeri ayağından tutup aşağı çekiyor, başında beklememize gerek kalmıyor” demiş.

İşte o hesap. Bu dayanışmayı güzel ülkemin güzel insanında hiçbir zaman görmediğim ve muhtemelen göremeyeceğim için biraz üzülüyorum. Yahudiler sayıca az olduklarından mıdır nedir bilmem, hep destek, tam destek şeklinde ilerliyorlar. Neresinden bakarsan bak, takdir edilesi bir tutum.

Benim verdiğim örnek televizyon sektöründen basit bir gözlemdi sadece. Web’de de durum çok farklı değil. En tepedeki sosyal ağlara ve diğer internet devlerine bakın. Hepsinin kurucususu Yahudi ya da yönetim kurulunda mutlaka Yahudi var ama şimdi oraya girersek hiç bitmez bu yazı, burada bırakıyorum.